Κείμενα

Συνέντευξη: Civil Project (2008)

Civil ProjectΑς γνωριστούμε πρώτα. Δώστε μου πρόσβαση στα προσωπικά σας δεδομένα: ποιοι και από πού είστε, πού μάθατε την τέχνη, πόσο καιρό οργανώνετε ήχους, πώς βγήκε το όνομα, έχετε παίξει live, τι ψηφίζετε;

Ας γνωριστούμε λοιπόν... Βασικά "είμαστε" ένας, ονόματι Γιώργος. Μένω Θεσσαλονίκη εδώ και χρόνια και από 6 ετών που ξεκίνησα το πιάνο υπάρχει μια συνεχής ενασχόληση με τα μουσικά δρώμενα. Τα τελευταία πέντε χρόνια όμως με έχει κερδίσει ο χώρος της όπερας με τον οποίο ασχολούμαι επαγγελματικά, παράλληλα με τα διάφορα μουσικά project, όπως για παράδειγμα οι LoonAttack με τους οποίους έχουμε σχεδόν τελειώσει την ηχογράφηση του πρώτου μας δίσκου και αναμένεται μέχρι το τέλος της χρονιάς. Οι Civil Project είναι ένα προσωπικό σχήμα του οποίου ο ήχος διαμορφώθηκε σταδιακά μετά από πολλές σπιτικές ηχογραφήσεις με τη βοήθεια διάφορων φίλων αλλά ακόμα δεν έτυχε να με καλέσουν ούτε στο Glastonbury ούτε και στο All Tomorrow's Parties. Ακόμα. Ψηφίζω Αρειανάρα και δεν είμαι καλά.

Γνωρίζω έναν εταιριάρχη που ψάχνει γκρουπ για δίσκο αλλά είναι κουφός. Γράψτε μου μια παρουσίαση να του στείλω να διαβάσει. Τι μουσική ακούτε, τι μουσική παίζετε, με ποιους καλλιτέχνες γειτνιάζετε ηχητικά, ποιο είναι το target group σας, τι νέο θα φέρετε στη δισκογραφία.

Κρίμα που είναι κουφός αλλά έχει σίγουρα τρελό βύσμα για να δουλεύει εκεί. Μπορεί να βάλει ένα ραβδί στα δόντια του, με την άκρη του στην κάρτα ήχου, και να ακούσει τους μουσικούς φθόγγους των Civil Project. Ηχητικά θα έλεγα ότι συγχωνεύουμε τον ήχο του Bristol με αυτό του Noxforshire και με κάποιες πινελιές από το Leskovac της Σερβίας. Σήμερα π.χ. άκουγα Jeff Buckley ενώ χτες άκουγα Mogwai και Puccini, τα ακούσματα είναι σα ζωντανός οργανισμός και μεγαλώνουν μαζί μου. Όπως καταλαβαίνετε η κυκλοφορία του δίσκου θα σημάνει την αρχή μια εποχής. Τώρα άνοιξη θα 'ναι, χειμώνας θα 'ναι δεν ξέρω. Αλλά πέρα απ' την πλάκα το πιστεύω ακράδαντα.

Αν κλείσει η συμφωνία (και πάρω και τη μίζα μου), έχετε αρκετά τραγούδια για άλμπουμ; Θα ηχογραφήσετε σε home studio ή σε κανονικό; Για τι όργανα μιλάμε; Δεν πιστεύω να χρειάζεστε πιάνο με ουρά, κουαρτέτο εγχόρδων ή τη φιλαρμονική της Βαρσοβίας και μας κλείσετε το μαγαζί!

Βασικά έχω συνεργαστεί με τη φιλαρμονική της Βαρσοβίας (όπως και της Ρώμης με τον Μορικόνε, του Βελιγραδίου, του Βουκουρεστίου και πάει γράφοντας) οπότε οι γνωριμίες υπάρχουν. Ασφαλώς και σε κανονικό studio καθότι το απαιτεί ο ήχος με τα γνωστά συμβατικά όργανα και στην πορεία αν προστεθούν και άλλα καλώς όπως τσέλο ή τρομπέτα. Εφόσον και τσελίστες γνωρίζω και τρομπετίστες θα σας βγω πολύ φτηνός. Νταλάρας Νταλάρας Νταλάρας. Όσο για τραγούδια και ιδέες υπάρχουν άφθονα για τουλάχιστον ένα χορταστικό και ποιοτικό άλμπουμ.

Στη δισκογραφία υπάρχει υπερπροσφορά και υποζήτηση. Παλιότερα τα γκρουπ που δεν έβγαζαν δίσκο απογοητεύονταν και διαλύονταν. Το internet που προσφέρει δυνατότητα παρουσίασης της δουλειάς σας σάς καλύπτει; Εσείς αγοράζετε δίσκους; Πώς φαντάζεστε το μέλλον για τα άγνωστα γκρουπ και τη διακίνηση των ηχογραφήσεων;

Το μέλλον φαντάζει εξίσου δύσκολο γιατί πλέον υπάρχει πληθώρα ήχων και σχημάτων, παρόλα αυτά όντας αισιόδοξος, ελπίζω ότι πάντα κάτι φρέσκο και καλό αναδεικνύεται αργά ή γρήγορα από τον σωρό. Το internet καλύπτει ως ένα σημείο, αλλά η πραγματική επαφή θα πραγματοποιηθεί μόνο με live και μετέπειτα με κάποια κυκλοφορία. Ευτυχώς σαν άνθρωπος δεν απογοητεύομαι εύκολα. Φυσικά και αγοράζω δίσκους. Όταν έχω λεφτά. Αν δεν αγοράσουμε και εμείς τότε ποιος θα αγοράσει;

Ας υποθέσουμε ότι ζούμε σε έναν ιδανικό κόσμο όπου εκτιμούνται οι πραγματικές αξίες. Σε ποια εταιρία θα θέλατε να βγει ο δίσκος, τι πωλήσεις να κάνει, ποια γνωστά γκρουπ να ανοίγουν τις συναυλίες σας, σε πόσα άλμπουμ θα νοιώσει ο καλλιτέχνης μέσα σας ότι εκπλήρωσε την αποστολή του και μπορεί να βγει στη σύνταξη;

Πέρυσι τέτοιο καιρό μιλούσα με τον Thom στο τηλέφωνο (τον Yorke) και συζητούσαμε μια ιδέα μου για την πιθανή προώθηση του ντεμπούτου μου και τη συνέχεια την ξέρετε όλοι σας. Θα μπορούσε τουλάχιστον να με ευχαριστήσει στο booklet. Δε ξαναμιλήσαμε από τότε αλλά ευελπιστώ μια μέρα να παίξουν support σε ένα live μας για άφεση αμαρτιών. Θα ήθελα να το κυκλοφορήσω στην Ki Ko na Moona, ένα ιαπωνικό underground label το οποίο θα εξελιχθεί σε μέγιστη δισκογραφική μετά το πρώτο EP μας, οι πωλήσεις θα χτυπάνε το Dark side of the moon στα ίσα και τέλος στο 456ο άλμπουμ πιστεύω ότι θα κλείσω ένα κεφάλαιο της μουσικής μου ζωής για να αποσυρθώ στο ράντσο μου και να αφοσιωθώ στην οικογένειά μου.

Σοβαρό Υ.Γ.: Σημασία έχει η μουσική.-

Οκτώβριος 2008