- Κάτσε να μαντέψω: Είσαι ένα πλουσιόπαιδο που αγαπάει τη μουσική και σκέφτηκες να διοργανώσεις συναυλίες για να πολλαπλασιάσεις τα λεφτά σου. Τα κατάφερες;

Από τις "ξένες" συναυλίες στην Ελλάδα δεν πολλαπλασιάζονται λεφτά, το αντίθετο συμβαίνει στις περισσότερες των περιπτώσεων. Τα πλουσιόπαιδα που μπήκαν στις συναυλίες, αποχαιρέτησαν πολύ γρήγορα.

- Ποιοι βρίσκονται πίσω απ'την Detox; Θύμισέ μας μερικές συναυλίες που διοργάνωσε. Ποια ήταν η πρώτη;

Ejekt Festival, Jay-Z, Jean Michel Jarre, James, Scorpions, Paul Weller, 50 Cent, Snoop Dogg, Methodman, Redman, Faith No More, Dinosaur Jr, κλπ.

- Το μανιφέστο της εταιρείας αφήνει να εννοηθεί πως στόχος της δεν είναι μόνο το κέρδος. Τι άλλο να θέλει μια εταιρεία;

Όταν ξεκινούσε η Detox την πορεία της πριν μερικά χρόνια, η κατάσταση με τις συναυλίες στην Ελλάδα δεν ήταν καθόλου ίδια με την σημερινή. Το να φέρεις τον Jay-Z ή τους New Order δεν ήταν καθόλου δεδομένο. Πέρα από την επιβίωση μιας εταιρείας, υπάρχει και μια αγάπη για το αντικείμενο, θέλουμε να πιστεύουμε.

- Στο φετινό Ejekt τα δύο από τα τρία κύρια γκρουπ είναι δοκιμασμένα και σχετικά πρόσφατα. Γιατί αντί για τους Faith No More δεν προτίμησες π.χ. τους Red Hot Chili Peppers και αντί για τους Unkle τους Arcade Fire; Με την ευκαιρία, έχεις κανένα γκρουπ-απωθημένο που επιθυμείς να φέρεις;

Σε πιάνω αδιάβαστο: οι Peppers δεν είναι σε περιοδεία, πώς να τους φέρουμε; Οι Arcade Fire, με τα δεδομένα του συναυλιακού κοινού στην Ελλάδα, είναι μια οικονομική αυτοκτονία, δεν νομίζω να αμφιβάλει κανένας για αυτό. Μακάρι να μπορούσε να γίνει αυτή η συναυλία. Οι δημοσιογράφοι αρέσκονται να χαριεντίζονται με το τι θα έπρεπε να βλέπουμε στην Ελλάδα και τι όχι. Δεν είδα κάποιον δημοσιογράφο ως σήμερα να αγοράζει εισιτήριο, ούτε να προσπαθεί να αλλάξει μυαλά στον "αρχισυντάκτη του που δεν ξέρει από μουσική"...

Απωθημένο είχα τους Faith Νο More, τον Jay-Ζ και τον Weller. Έχω τους My Bloody Valentine, αλλά ζήτησαν μυθικό ποσό όταν έγινε η πρόταση. Οι Fugazi δεν υπάρχουν, δυστυχώς.

- Τι κερδίζει κάποιος που έρχεται στο Ejekt απ'τη συνεργασία με το Exit; Γιατί να αποφασίζει το κοινό της γείτονος χώρας για το ποιο γκρουπ θα δούμε εμείς;

Το συγκρότημα κερδίζει ένα πληρωμένο ταξίδι και την εμπειρία της παρουσίας σε 2 φεστιβάλ. Δεν είναι και λίγο, ε; Από εκεί και πέρα, πρέπει να τρέξει και μόνο του για τα περαιτέρω σχέδιά του.

Για το ποιος θα παίξει, δεν αποφάσισε το κοινό. Αποφάσισαν οι διοργανωτές μετά από αμοιβαίες προτάσεις αρκετών ονομάτων. Δεκτές προτάσεις για βελτίωση για την επόμενη χρονιά.

- Το ΚΚΕ θα μπορούσε να χρησιμοποιεί για παράδειγμα τις τιμές των εισιτηρίων στα live όταν λέει πως η κερδοφορία των εταιρειών στη χώρα μας είναι απ'τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Γιατί στη Σόφια τα εισιτήρια στα live των ίδιων γκρουπ είναι στη μισή τιμή; Κάνουν σκόντο οι μάνατζερς;

Επαναλαμβάνω για να γίνει σαφές: οι "ξένες" συναυλίες στην Ελλάδα δεν αποφέρουν υπερκέρδη, αυτό είναι μύθος. Ξεχάστε το. Μακάρι να ήταν έτσι.

Η ερώτηση είναι μόνιμη. Η χιλιοειπωμένη απάντηση είναι ότι υπάρχουν μεγαλύτερα κόστη (αεροπορικά, ενοίκιο χώρου, κλπ), υπάρχει η σημαντικότατη απουσία της δισκογραφίας οπότε δεν ενδιαφέρονται τα συγκροτήματα να έρθουν λόγω μηδενικών πωλήσεων cd, και βέβαια, υπάρχει άκρατος ανταγωνισμός. Βάλε σε αυτά και το όποιο κέρδος επιθυμεί να βγάλει η κάθε εταιρεία. Σημείωσε ότι σε πολλές περιπτώσεις, οι τιμές των εισιτηρίων βγαίνουν με την συγκατάθεση των συγκροτημάτων, τα οποία αμείβονται αδρά. Το αν θα μπορούσαν να είναι πιο κερδοφόρες οι ίδιες συναυλίες με μικρότερο εισιτήριο, είναι φιλολογικό ερώτημα χωρίς σίγουρη απάντηση.

Ίσως θα ήταν καλό και τα μέσα ενημέρωσης να δουν πιο προσεκτικά το θέμα των τιμών. Δεν είναι όλα τα εισιτήρια ακριβότερα του εξωτερικού π.χ. είδα τους Sonics στην Γαλλία σε ένα μαγαζί όπως το Gagarin με 40 Ευρώ, ενώ στο Gagarin έπαιξαν με φθηνότερο εισιτήριο.

- Ισχύει πως οι εταιρείες διοργάνωσης συναυλιών πλειοδοτούν για να αρπάξουν ένα όνομα από ανταγωνιστή γνωρίζοντας πως με 40 και 50 ευρώ εισιτήριο θα είναι πάλι κερδισμένες; Σου έχει συμβεί να πάρεις ή να χάσεις;

Όπως προανέφερα, ο ανταγωνισμός υπάρχει και ξεπερνάει τα όρια σε αρκετές περιπτώσεις, για διάφορους λόγους και στόχους. Από την άλλη, βλέπεις ότι ορισμένες συναυλίες με πραγματικά ακριβό εισιτήριο πάνε καλά. Αυτό όμως δεν συμβαίνει στην πλειοψηφία των συναυλιών. Η διοργάνωση συναυλιών εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο και έχει μικρό περιθώριο κέρδους, το λέω ξανά και ξανά γιατί εντυπωσιάζομαι που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό από τους δημοσιογράφους και το κοινό.

- Είναι γνωστό πως τα γκρουπ στο συμβόλαιο απαιτούν διάφορα, πέρα από ηχητικά και όργανα. Θυμάσαι καμιά εξωφρενική απαίτηση;

Διάφορα, π.χ. συγκεκριμένες κουρτίνες.

- Κρίση, ποια κρίση; Πέρα απ'τη συναυλία του Costello δεν άκουσα για άλλη ματαίωση λόγω χαμηλής προπώλησης.

Ε, τώρα υπερβάλλεις. Εδώ φεστιβάλ και μεγάλες συναυλίες μπαίνουν μέσα και ετοιμάζονται και άλλες ακυρώσεις. Αν έχει σχέση η κρίση, είναι άλλο θέμα. Υπάρχει μεγάλος αριθμός events φέτος, όπως και πέρυσι και την προηγούμενη χρονιά. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Και η κρίση πάντως έχει αρχίσει να επηρεάζει.

- Όταν το γκρουπ που φέρνεις δεν παίζει καλά, πως νιώθεις;

Οι καλλιτέχνες έχουν καλές και κακές μέρες, όπως όλοι μας. Όλα στο πρόγραμμα είναι.

- Αληθεύει πως έχεις σκοπό να φέρνεις τους James μέχρι το έτος 2525;

Ναι, με τους Beatles για support. Το κυνηγάω χρόνια, κάποια μέρα θα κάτσει.

Οι μπάντες του Ejekt είναι:

Faith No More: Τους πήρε δυο χρόνια ψαξίματος για να βρουν τον πρώτο τραγουδιστή, δυο δίσκους για να διαπιστώσουν πως τους έπεφτε λίγος και έπινε πολύ και να τον αλλάξουν με τον Mike Patton που τραγουδούσε καλύτερα, χόρευε καλύτερα, έγραφε καλύτερους στίχους, πρόσφερε στη δημιουργική διαδικασία και ήταν ροκ τραγουδιστής και ράπερ σε συσκευασία ενός. Τα υπόλοιπα είναι αρχαία ιστορία. Τα funk μπάσα με τα metal riffs και τα rock/rap φωνητικά αγαπήθηκαν πολύ, οι Metallica και οι Guns N Roses τους επέλεξαν για σαπόρτ, το MTV τους ανακάλυψε, οι δίσκοι πούλησαν, η επίδραση στην επόμενη γενιά των funkometalικών ήταν γεγονός και η διάλυση δεν άφησε πίσω θανάσιμα μίση. Η πρόσφατη ιστορία έγραψε επανασύνδεση το 2009 και πέρασμα από το Θέατρο Βράχων τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς. Μία ίσον καμία όμως, γι'αυτό και έρχονται για να τραγουδήσουν ξανά για την 'κρίση της μέσης ηλικίας'.

Unkle: Όταν το 1994 οι James Lavelle και Tim Goldsworthy έβγαζαν το πρώτο ep των Unkle οι Portishead έβγαζαν τον πρώτο δίσκο τους και οι Massive Attack τον δεύτερο. Στο κλίμα της εποχής οι Unkle έπαιζαν trip-hop με samples και phat beats και έβαζαν τους Portishead, τον Howie B και τους Plaid να τους κάνουν remix. Στα πέντε άλμπουμ που κυκλοφόρησαν ως σήμερα οι Unkle οι διάσημοι καλεσμένοι έκαναν πάρτι: DJ Shadow, Richard Ashcroft, Thom Yorke, Ian Brown, Brian Eno, Jarvis Cocker, Josh Homme, Ian Astbury και Mark Lanegan είναι μερικοί εξ αυτών. Στα πέντε άλμπουμ που κυκλοφόρησαν ως σήμερα ακούσαμε το trip-hop να ξεψυχάει, τα ηλεκτρονικά να μαζεύονται, το ροκ και τα παρακλάδια του να στρογγυλοκάθονται στο σαλόνι. Πριν δυο χρόνια οι Unkle έπαιξαν στο ίδιο φεστιβάλ με την παραδοσιακή rhythm section και κιθάρα. Κοινό, διοργανωτής και γκρουπ έμειναν ευχαριστημένοι και ο δεύτερος αποφάσισε να ξαναστήσει το ίδιο σκηνικό. Σιγουράκι φαίνεται.

Bad Religion: Τριάντα περίπου τραγούδια περιλαμβάνει τo live set τους, όσα και τα χρόνια της ύπαρξης του καλιφορνέζικου γκρουπ με μικρές αλλαγές στη σύνθεση. Τριάντα τραγούδια επιλεγμένα από τα δεκατέσσερα άλμπουμ τους, και ιδιαίτερα απ'αυτά που ακολούθησαν το μνημειώδες "Suffer" του 1988 και στο οποίο βρήκαν τη μουσική τους ταυτότητα. Οι Bad Religion ξεχωρίζουν απ'το σωρό για τα μελωδικά φωνητικά τους. Γιατί καταιγιστικούς ρυθμούς, δυο κιθάρες, φωνητικές αρμονίες και έξυπνους στίχους έχουν κι άλλοι, πανκ για σκεπτόμενους έπαιξαν και θα παίξουν κι άλλοι. Ο συνδυασμός όλων των ανωτέρω κάνει τους Bad Religion πρώτο όνομα στο συγκεκριμένο χώρο. Οι Offspring, NoFx, Rancid, Pennywise και πολλοί ακόμα... προσηλυτισμένοι συμφωνούν πως οι Bad Religion είναι ένα γκρουπ που δεν πρέπει να διαλυθεί ποτέ.

Ιούλιος 2010