Δώσε μας λίγα βιογραφικά στοιχεία σου. Μήπως ανήκεις σ'αυτούς που δεν έχουν κολλήσει ούτε ένα ένσημο στη ζωή τους;

Γεννήθηκα το 1963 στη Χαλκίδα, είμαι παντρεμένος με 2 παιδιά. Επί 16 συναπτά έτη υπήρξα δημοσιογράφος, αλλά δεν είναι αυτό το μόνο επάγγελμα που έκανα στη ζωή μου. Έχω εργαστεί ακόμα και σε φούρνο, πολύ δύσκολο επάγγελμα, κυρίως ως προς τις ώρες εργασίας, ήμουν φυσικά dj, παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών, δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά αφού η μουσική είναι το σώμα και το πνεύμα μου! Πάλεψα για την καθιέρωση της ελεύθερης ραδιοφωνίας, ίδρυσα την πρώτη ηλεκτρονική εφημερίδα της Εύβοιας evianews.gr το 1999. Σήμερα είμαι ελεύθερος επαγγελματίας.

Είσαι μουσικόφιλος απ'όσο ξέρω. Ποιο είναι το μουσικό σου στίγμα; Καινούρια πράγματα ακούς;

Ωχ! δύσκολη ερώτηση! Μου αρέσουν τόσα πολλά πράγματα! Είναι ώρες που κάνω βουτιά στο παρελθόν, αρχές του προηγούμενου αιώνα στα μπλουζ και τη τζαζ και μετά στη μαύρη μουσική, άλλες ώρες που θυμάμαι την εφηβεία μου, τη δεκαετία του '70 με το πανκ και μετά τις ανεξάρτητες εταιρίες και των 2 πλευρών του Ατλαντικού. Παρακολουθώ οτιδήποτε ανατρεπτικό, ακούω καινούργια πράγματα, μου αρέσει η πρωτοπορία. Ζούμε σε μια εποχή που ποτέ άλλοτε δεν είχαμε τέτοια πληροφόρηση. Γίνονται απίθανα πράγματα από απίθανα συγκροτήματα οπουδήποτε στον κόσμο και μπορείς να τα δεις και να τα ακούσεις άμεσα!

Mizmaze. Τι ήταν, πότε, με ποιους, για πόσο. Έχεις καλές αναμνήσεις;

Το ΜΙΖΜΑΖΕ ήταν, όπως και πολλά άλλα φανζίν, ένα Do It Yourself εγχείρημα και νομίζω ήταν μια φυσιολογική εξέλιξη αν σκεφθείς ότι τρέχαμε στις συναυλίες, αγοράζαμε δίσκους, κάναμε εκπομπές σε πειρατικούς ραδιοσταθμούς. Ήταν 1987, μαζί με Νέστορα Νεστορίδη, Νίκο Ρούτση, Τάσο Τσακάλη, Αντώνη Κατελάνο, Άρη Κοντάγγελο και άλλους για 17 τεύχη. Κάναμε συναυλίες στη Χαλκίδα με Last Drive, Brush, Yeah, Purple Overdose, No Man's Land, Τρύπες, Λευκή Συμφωνία πήραμε συνεντεύξεις από Triffids, 3 Johns, Green On Red, Membranes, πολλά ελληνικά συγκροτήματα της εποχής, συνεργαστήκαμε με άλλα φανζίν όπως π.χ. Rollin Under από Θεσσαλονίκη. Το 1989 συμμετείχαμε στο φεστιβάλ εναλλακτικού τύπου Europe Against The Current που έγινε στο Άμστερνταμ. Εκεί ευαγγελίστηκα με το αντί-εταιρικό πνεύμα!

Τι σε σπρώχνει προς τα έδρανα της βουλής; Είναι η ματαιοδοξία; Θα αντέχεις τον κάθε παρλαπίπα με τον ξύλινο λόγο, θα ξυπνάς χαράματα για να πας στην εκπομπή του Αυτιά;

Είναι κυρίως η συνειδητοποίηση ότι τους έχουμε αφήσει τόσα χρόνια να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Με τον τελευταίο εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας μας "τα πήρα στο κρανίο" και φαντάζομαι ότι και πολλοί άλλοι το ίδιο έπαθαν. Δεν πετάω στα σύννεφα, ότι μπορώ να αλλάξω τα πράγματα, αλλά κατάλαβα ότι πρέπει να βγω και να πω κάτι για όλα αυτά. Το έκανα στα 49 μου και δεν είναι τυχαίο αυτό. Με έφεραν στο απροχώρητο. Σκέφτομαι πάρα πολύ τους νέους, ο μικρός μου γιος είναι 20 και σπουδάζει Performing Arts, τραγούδι, γράφει στίχους, σκηνοθετεί, του αρέσει η φωτογραφία. Ξέρω ότι ο χώρος είναι πολύ δύσκολος, θα έχει μέλλον; Αν με καλέσει ο Αυτιάς θα πάω, δεν θα αρνηθώ!

Λόγω ονόματος θα σας κατέτασσα δίπλα στους Anonymous, αλλά διαβάζοντας τις προτάσεις σας για ισονομία, διαφάνεια, ανεξάρτητη δικαιοσύνη κλπ αναρωτήθηκα: Παράνομοι ή νομοταγείς είστε τελικά;

Είμαστε απλοί άνθρωποι και όχι πολιτικοί. Αυτό το τελευταίο είναι που με τράβηξε στους Πειρατές. Δεν νοιώθω ότι η πολιτική πρέπει να ασκείται από λίγους, όταν τελικά αφορά τους περισσότερους. Ήρθε η ώρα να πάρουν οι πολίτες στα χέρια τους τις λήψεις των αποφάσεων. Πιστεύω στη συμμετοχική διακυβέρνηση. Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα, αν είχαμε αποφασίσει όλοι μαζί να είμαστε εδώ σήμερα όπως και αν είχαμε πει το αντίθετο, δηλαδή όχι στο ΔΝΤ και τους μηχανισμούς στήριξης. Επίσης κόμματα Πειρατών υπάρχουν σε 57 χώρες στον κόσμο, πρόκειται περί ενός παγκοσμίου κινήματος που ξεκίνησε από τη Σουηδία το 2006 και στην Ελλάδα έχουμε μόλις 4 μήνες ύπαρξης. Έχουμε πετύχει ωστόσο ένα μικρό θαύμα. Συγκεντρώσαμε 33.000 ψήφους, 0,52%, με υποψηφίους σε 31 νομούς, ξεπερνώντας άλλα κόμματα με παρουσία δεκαετιών στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Στις 17 Ιούνη έχουμε υποψηφίους σε 48 νομούς.

H εκλογική εκστρατεία κοστίζει και δεν παίρνετε κρατική επιχορήγηση. Σας χρηματοδοτεί κι εσάς ο George Soros;

Κάνουμε προεκλογική εκστρατεία εκ των ενόντων, είμαστε crowd funding κόμμα, δημιουργηθήκαμε ...με ρεφενέ και έτσι καλύπτουμε τα έξοδα μας. Νομίζω ότι "η οικονομία του Σμήνους" είναι η νέα μορφή λειτουργίας της οικονομίας και θα γίνουν μεγάλα βήματα στο άμεσο μέλλον προς αυτή τη κατεύθυνση. Προσωπικά στην προεκλογική περίοδο ξόδεψα μόνο 147 ευρώ περίπου που κοστίζει το παράβολο από την εφορία και 70 ευρώ για μερικές κάρτες. Τον Σόρος δεν το γνωρίζω προσωπικά, αλλά όταν τον βλέπω, σκέφτομαι ότι αν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα, πρέπει να μπει οροφή στο κέρδος, ανά φυσικό πρόσωπο, παγκοσμίως.

Οι άνεργοι και υποαπασχολούμενοι αυξάνονται με εφιαλτικούς ρυθμούς. Μήπως οι προτεραιότητες των Πειρατών είναι λίγο... βορειοευρωπαϊκές και πολυτέλεια για εμάς που έχουμε να λύσουμε βασικότερα προβλήματα;

Η ανεργία, γίνεται στα χέρια της εξουσίας μοχλός πίεσης και τρομοκράτησης και καταλαβαίνω καλά τι σημαίνει να είσαι άνεργος, έχω υπάρξει στη ζωή μου και έχω λάβει για ένα χρόνο το επίδομα ανεργίας. Από τη μία χρειάζονται πολιτικές αντιμετώπισης, μέσω επιδοτήσεων και από την άλλη εκπαίδευση και επιμόρφωση των ανέργων πιθανόν και σε άλλους τομείς από αυτούς που μέχρι σήμερα ασκούσαν το επάγγελμα τους. Παρεμπιπτόντως, νομίζω ότι έχει φθάσει η ώρα για αναθεώρηση της έννοιας της εργασίας. Σήμερα εργάζομαι, δεν σημαίνει ότι το κάνω όπως το '70, '80 και στον τομέα της κοινωνικής εργασίας, μέσω των Δήμων και άλλων οργανώσεων, νομίζω ότι πρέπει να δοθεί ειδικό βάρος και ενίσχυση με σχετικά κονδύλια. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο ριζικών αλλαγών και πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα.

Το μεγάλο πρόβλημα της κοινωνίας είναι που το προσωπικό συμφέρον μπαίνει πάνω από το συλλογικό και η διαφθορά θεριεύει. Αν δεν αλλάξει αυτό, μπορούν να εφαρμοστούν αυτά που ευαγγελίζονται οι Πειρατές; Πώς να αλλάξει όμως;

Η μεγαλύτερη επιτυχία για ένα άνθρωπο είναι να επιβληθεί στον εαυτό του. Αν δεν γίνει αυτό, τότε δεν μπορεί να υπάρξει ισονομία, αξιοκρατία. Πρέπει ο κάθε ένας από εμάς, να δει το συλλογικό συμφέρον, βάζοντας στην άκρη το προσωπικό. Θέλουμε, ως λαός, περισσότερα μαθήματα "ομαδικότητας", μας λείπει η αίσθηση της ομάδας. Όταν είσαι σε μια ομάδα και εργάζεσαι για το κοινό καλό, πρέπει να αφήνεις από έξω το εγώ.

Στο φλέγον θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων, προτείνετε να γίνεται ένας δίσκος public domain σε μικρό χρονικό διάστημα και να μπορεί να τον αντιγράφει όποιος θέλει, για προσωπική χρήση. Aν μπορούν να τον έχουν όλοι, τι καλύπτει το κοπιράιτ, τη χρήση τραγουδιών σε σάουντρακ του Χόλιγουντ; Αν ήμουν μουσικός μάλλον θα σας έβλεπα με μισό μάτι.

Πιστεύω ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες είναι με την άποψη των Πειρατών παρά των εταιριών! Σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα, είμαστε "αντί-εταιρικοί" και πιστεύουμε ότι οι εταιρίες που τα διαχειρίζονται κερδίζουν πάρα πολλά ενώ οι δημιουργοί τους ελάχιστα, τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς. Δεν αναφέρομαι σε μεγάλα ονόματα της μουσικής, που και νομικούς διαθέτουν και ατζέντηδες-διαπραγματευτές, αλλά στην πλειοψηφία των μουσικών, που πληρώνονται με ψίχουλα, συνήθως εφάπαξ ή για λίγο χρόνο, ενώ οι εταιρίες καρπώνονται τα κέρδη έως και 70 χρόνια από το θάνατο ενός δημιουργού. Αν το δεις σε επίπεδο λειτουργίας της αγοράς, το πρόβλημα εντοπίζεται για άλλη μια φορά στους μεσάζοντες και σε αυτό εστιάζουμε. Στεκόμαστε δίπλα στους καλλιτέχνες και τα δικαιώματα τους.

Μπαίνετε στη βουλή που ασχολείται με θέματα όπως το χρέος, η ανεργία, η λαθρομετανάστευση. Εσείς για ποια πράγματα θα πιέσετε να υπάρξουν νομοθετικές ρυθμίσεις;

Υπάρχουν 6 θέσεις μας που αν εφαρμοστούν, μπορεί να αλλάξουν άρδην τα πράγματα στη χώρα μας:

1) Όλα τα δημόσια έγγραφα βγαίνουν υποχρεωτικά στο internet, όσο ασήμαντα κι αν φαίνονται και είναι στη διάθεση όλων.

2) Όλοι οι δημόσιοι διαγωνισμοί δημοσιεύονται στο internet πριν και μετά τη διεξαγωγή τους, μαζί με το σκεπτικό της Επιτροπής και τις προσφορές όλων.

3) Οι προϋπολογισμοί δημόσιων έργων από κάποια αξία και πάνω εγκρίνονται με περιφερειακό ή εθνικό δημοψήφισμα, ανάλογα με την έκταση και το ύψος του έργου.

4) Η Δικαιοσύνη γίνεται πραγματικά ανεξάρτητη και ο ορισμός των ανώτατων δικαστικών δεν γίνεται πλέον από τον Υπουργό Δικαιοσύνης.

5) 100.000 πολίτες μπορούν με υπογραφές τους να προτείνουν ένα νόμο προς ψήφιση στη Βουλή. 300.000 πολίτες μπορούν να προκαλέσουν δεσμευτικό δημοψήφισμα για την ψήφιση ή ακύρωση συγκεκριμένου νόμου.

6) Παύει η διαφοροποίηση των Βουλευτών και Υπουργών από τους απλούς πολίτες ως προς την απονομή δικαιοσύνης και καταργείται η βουλευτική ασυλία για ποινικά αδικήματα, καθώς και η νομοθεσία περί (μη) ευθύνης Υπουργών, οι οποίοι πλέον έχουν τα ίδια χρονικά διαστήματα παραγραφών με οποιονδήποτε πολίτη.

Η εξουσία ως γνωστόν διαφθείρει. Ποιος μας εγγυάται πως αν σας κάνουμε κυβέρνηση δε θα γίνετε χειρότεροι απ' τους προηγούμενους;

Θα έχετε κάθε δικαίωμα να μας καταργήσετε! Σύμφωνα με το καταστατικό μας, οι βουλευτές κάνουν εκείνο που θέλουν τα μέλη και οι πολίτες της εκλογικής τους περιφέρειας.

Πως σου φάνηκε η πρώτη μου συνέντευξη ως πολιτικού ρεπόρτερ; Όταν γίνεις βουλευτής, θα βοηθήσεις να προσληφθώ στο κανάλι της βουλής;

Δυσκολεύτηκα να απαντήσω στις ερωτήσεις σου, γιατί ήταν εύστοχες και επίσης απλές! Είναι δύσκολο να απαντάς σε απλές ερωτήσεις και συνήθως οι πολιτικοί απαντάνε με δυσνόητο τρόπο σε αυτές! Με την ευκαιρία, θα ήθελα και εγώ να σε ρωτήσω πως σου φάνηκα, γιατί είναι η πρώτη μου συνέντευξη που δίνω σαν πολιτικός! Αν μου φέρεις γούρι, τη θέση στη βουλή την έχεις στο τσεπάκι! Και σε ευχαριστώ για τις 12 ερωτήσεις, ο αριθμός τους μου έφερε στο μυαλό τους δίσκους που αγοράζαμε ως νεαροί. Είχαν συνήθως 12 τραγούδια!

Ωραία τα είπες για σένα και το κόμμα των πειρατών, ήσουν σαφής και κατανοητός. Καβατζώνω την εκατοστή συνέντευξη (για να ασκήσω έλεγχο στη νομοθετική εξουσία) αν αποδειχτώ γουρλής. Αν αποδειχτώ γκαντέμης... θα τρέξω να κρυφτώ. Καλή επιτυχία!

Ιούνιος 2012