"Huskers Du- others don’t" το επαναλάμβανα σαν μάντρα όσο διάβαζα το βιβλίο. Ψέματα. Το επαναλαμβάνω σαν μάντρα ακόμα, τώρα που το βιβλίο τελείωσε (;) αλλά ακόμα τριγυρνά στο κεφάλι μου. Έτσι είναι οι καλές ιστορίες, δεν σ’ αφήνουν εύκολα.

Η υπόθεση του βιβλίου περιστρέφεται ουσιαστικά γύρω από τον ήρωά του, τον Σίμο Μπάνση (και για τους γνώστες ένα κουίζ: Ποιο συγκρότημα ανακαλεί στη μνήμη σας το ονοματεπώνυμό του;). Ζούμε μαζί του τις περιπέτειες και τις ιστορίες του, τους απίθανους διαλόγους του, άλλοτε ρεαλιστικούς και άλλοτε φανταστικούς, με πρόσωπα που άφησαν το στίγμα τους στη μουσική, ενώ δε λείπουν τα σχόλια για το σύγχρονο κοινωνικό γίγνεσθαι. Ο Σίμος Μπάνσης είναι ένας ήρωας βιβλίου μεν, ωστόσο τόσο αληθινός που ξεπετάγεται από το βιβλίο και σου κάνει παρέα.

Ναι, η ζωή του χαμογέλασε ξαφνικά και βρέθηκε με δουλειά (επιβίωση), με εκπομπή στο ραδιόφωνο (λαχτάρα) και με έναν έρωτα. Έχει καλούς φίλους και σχέδια για το μέλλον. Τίποτε δεν μπορεί να πάει στραβά. Ή αν πάει, τότε «η μόνη διέξοδος είναι προς τα πάνω».
Είναι ένα βιβλίο που σε συγκινεί με τη γενναιοδωρία των συναισθημάτων του.
Η βασική αφηγηματική αρετή του είναι η αληθοφάνειά του, η ειλικρίνεια στη σκιαγράφηση των προσώπων, στις σκέψεις και τις πράξεις, όχι μόνο του πρωταγωνιστή, αλλά και των άλλων προσώπων, ενώ το χιούμορ έχει βασικό ρόλο. Η μουσική κυριαρχεί, χωρίς να επισκιάζει τα πρόσωπα και δένει, θα λέγαμε, με οργανικό τρόπο την αφήγηση. Πολύτιμη προσθήκη οι τελευταίες σελίδες του βιβλίου με πληροφορίες για όλους τους μουσικούς και τα τραγούδια που διατρέχουν την ιστορία.

Έχω όλους τους δίσκους τους, λοιπόν. Γι’ αυτό και θα σε ερωτευτώ ακαριαία σε μια συναυλία. Και θα περιφέρομαι από σελίδα σε σελίδα με ένα κεφάλι γεμάτο μουσική, για να παραφράσω και τον γνωστό στίχο.