Έγραψαν

H T.X. έγραψε στο La Cooperativa για το "Έχω όλους τους δίσκους τους”

23.04.2015

Μιλάει σοβαρά ή αστειεύεται;

Είναι σα να τον ακούω να μιλάει. Σαν να τον ξέρω χρόνια και να είναι κομμάτι της ζωής μου! Σίμος Μπάνσης… Ιδιόρρυθμη χροιά φωνής, γρήγορη ομιλία και πάντα με ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη.

Αυτό που σε κάνει να μην ξέρεις αν μιλάει σοβαρά ή αν αστειεύεται. Που σε μπερδεύει, αλλά το λατρεύεις γιατί είναι αυτός ακριβώς. Και όλα όσα δε φαίνονται με την πρώτη ματιά: ονειροπόλος, ιδεολόγος, αγωνιστής, αγαπημένος. Ψυχή βαθιά και ακριβή, καλά καλυμμένη στην έμφυτη τάση για διακωμώδηση κάθε κατάστασης. Και για κείνες που τον πόνεσαν; Όχι… Εκείνες τις κρατάει βαθιά φυλαγμένες και ανείπωτες… Μυστικές ακόμα και από εκείνους που ζουν κοντά του και αν όχι πια, που κάποτε ήταν σημαντικό κομμάτι της ζωής του. Ή μήπως λάθος νόμιζαν;

Για κείνον τα όμορφα δεν επαναλαμβάνονται. Βιώνει το όνειρο πριν κοιμηθεί και θεωρεί πως δε δικαιούται δεύτερη μερίδα. Και όσα ζει, τα ντύνει με τη μουσική που λατρεύει. Ο λόγος του, κάθε στιγμή της ζωής του είναι επενδυμένα με μουσικές αγαπημένες. Μουσική υπόκρουση, σαν μαγικό χαλί που σε κάνει να θυμάσαι. Όχι τι έζησες… Αυτό που έζησες μένει γραμμένο βαθιά· και αν κάποτε ξεθωριάζει, είναι γιατί το άφησες να σβήσει.

Σπουδαία τραγούδια που μοιάζουν με σπίρτα· δε δυσκολεύονται να σου βάλουν φωτιά αρκεί να τα πλησιάσεις στεγνός και προετοιμασμένος. Εκείνα που σε κάνουν να θυμάσαι την ένταση και το πάθος της σκηνής… Μέσα στα μάτια σου που αστράφτει μια απέραντη θλιμμένη Ανταρκτική… Στίχοι γραμμένοι για κείνον και για όσα έζησε μαζί της…

Μ’ εκείνην… Κάποτε… Όχι πολύ μακριά από τώρα…

Και τη μουσική… Σε κάθε στιγμή, αφού οι ζωές έχουν μεγαλύτερη ανάγκη σάουντρακ απ’ ότι οι ταινίες…

Τραγούδια, άνθρωποι… Μήπως και τα δύο αυτά δεν είναι ικανά να βάλουν φωτιά στα όνειρά μας; Η μουσική, όπως έλεγε και ο Σίμος, όταν σε χτυπάει δε νοιώθεις πόνο. Όσο για τους ανθρώπους, αυτοί είναι ικανοί να φωτίσουν κάθε γωνιά της ψυχής σου και φεύγοντας να κάψουν τα πάντα στο πέρασμά τους!

Φτιάχνει εικόνες… Πολλές εικόνες… Εκείνες που έζησε, όσες θα ήθελε να ζήσει, μα περισσότερο τις εικόνες μιας άλλης ιδανικής ζωής. Οι περισσότερες αποκαλυπτικές της ψυχής του που κρατάει τα τραύματα ανεπεξέργαστα και μυστικά. Φτιάχνει σενάρια με μουσική και γράφει ιστορίες, γιατί διαπίστωσε νωρίς πως το σενάριο αυτού του κόσμου είναι γεμάτο τρύπες.

Ωραίο πράγμα τα όνειρα, φίλε… Ζωή, σ’ αγαπώ κι αισθάνομαι γκρούβης.

Τ.Χ.

[Η ανάρτηση βρίσκεται εδώ]