Έγραψαν

Ο Τάσος Βαφειάδης στο blog του βιβλίου για το “Έχω όλους τους δίσκους τους”

23.04.2015

Να μη θέλεις να τελειώσει

Σίγουρα θα σου έχει τύχει. Να δοκιμάζεις διστακτικά για πρώτη φορά ένα φαγητό και μετά να μη θέλεις να τελειώσει. Τρως λαίμαργα τις πρώτες μπουκιές και όσο συνεχίζεις, αρχίζεις να κατεβάζεις ταχύτητα για να παρατείνεις την ηδονή. Όσο λιγοστεύει, τρως σιγά σιγά για να διαρκέσει όσο περισσότερο γίνεται η αίσθηση της ευχαρίστησης.

Αυτό μου έτυχε με το βιβλίο του Μπάμπη Αργυρίου. Το μισό το διάβασα σε μισή μέρα
και το υπόλοιπο σε μια εβδομάδα. Ήρεμα και αργά, για να επιμηκύνω την απόλαυση. Το είδα και το αγόρασα μόνο από τον τίτλο του. Θα το αγόραζα και μόνο για το εξώφυλλο, και μόνο για την αναφορά του στα Κουρέλια του Νικολαΐδη, και μόνο για τον συγγραφέα του.
Δε θα το δούμε στις βιτρίνες των «μεγάλων» βιβλιοπωλείων, οι «έγκυρες» ειδησεογραφικές ιστοσελίδες δε θα το αναφέρουν στη στήλη Βιβλίο και οι «σοβαροί» βιβλιοκριτικοί δε θα γράψουν τίποτα για τον Σίμο, τον underground-rock πρωταγωνιστή του. Πιστό στους ήρωες και στις αναφορές του είναι ουσιαστικά αυτοέκδοση, με την ανάλογη λιτή, έντιμη, στόμα με στόμα προώθηση.

Με τους καθαρτικούς μονολόγους, τους σουρεαλιστικούς διαλόγους μεταξύ μουσικών και τις αντισυμβατικές παρομοιώσεις του, μας μεταφέρει σε μια άλλη Θεσσαλονίκη (που υπήρχε και υπάρχει). Μας θυμίζει γεγονότα και συνήθειες από τις δεκαετίες του ’80 και’90 που είχαν καταχωνιαστεί πολύ βαθιά στο πηγάδι της μνήμης μας (αλήθεια πότε ήταν η τελευταία φορά που θυμηθήκαμε τα φύλλα του καρμπόν στα οποία βάζαμε τα ξένα χαρτονομίσματα για να περάσουν από το ταχυδρομείο ή το κουλουρτζίδικο στη Ροτόντα;).

Το σημαντικό όμως είναι πως το βιβλίο δεν αποτελεί ένα μνημόσυνο μιας εποχής που έφυγε για πάντα. Εξελίσσεται στο σήμερα και στο τελευταίο κεφάλαιο μας χαρίζει μια υπέροχη ατάκα για το αύριο.

Το διάβασα λίγο πριν εκπνεύσει το 2013 και με έκανε να δω αισιόδοξα το 2014. Αυτό από μόνο του αρκεί για να το βάλω στην καρδιά μου. Να σε καλά Μπάμπη!

Υ.Γ. Ας ασχοληθούμε επιτέλους με δημιουργικά και όμορφα πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε χαρούμενοι και περήφανοι. Τότε θα γυρίσει και ο τροχός…