Κείμενα

Συνέντευξη: Chapelier Fou (2011)

Chapelier Fou- Louis Warynski, το όνομά σου μου θυμίζει τον Georges Wolinski. Τον γνωρίζεις, σου αρέσουν τα κόμικ του;

Προσωπικά μου θυμίζει τον παππού μου, Georges Warynski. Στα σοβαρά τώρα, φυσικά και τον γνωρίζω, αλλά δε μ' αρέσουν πολύ τα σχέδιά του. Είναι περισσότερο θέμα ύφους παρά περιεχομένου.

- Πιάνω το νήμα απ' την αρχή. Πως ήταν τα μικράτα σου; Νιώθεις πως χαράμισες αυτά τα πολύτιμα χρόνια πάνω σε παρτιτούρες, αντί να παίζεις μπάλα με τους συνομηλίκους σου;

Αυτό που μπορώ να θυμηθώ είναι ότι φοβόμουν μη βαρεθώ. Η απραξία μου έφερνε τρομερούς πονοκεφάλους. Ακόμα μου φέρνει. Η εκμάθηση του βιολιού είναι πράγματι μεγάλη υπόθεση, υπερβολικά σοβαρή για ένα παιδί. Αλλά μεγαλώνοντας είναι ακόμα χειρότερα... αυτό είναι το παράδοξο. Αλλά ήταν επίσης και απόλαυση να παίζω με άλλους. Η μάνα μου παίζει πιάνο, έτσι παίζαμε μαζί. Κι εγώ σαν ναζί της έλεγα πώς να παίξει Schubert.

- Γιατί δεν ακολούθησες καριέρα ως βιολιστής κλασικής μουσικής; Ωραία δεν είναι να παίζεις αριστουργήματα σε αίθουσες με παχιά χαλιά και καλή ακουστική, να συνεργάζεσαι με βιρτουόζους και να κυκλοφορείς δίσκους στην Deutsche Grammophon?

Παράτησα τα μαθήματα βιολιού στα δεκαπέντε περίπου. Δεν άντεχα τον τρόπο διδασκαλίας στο "conservatoire". Για να ακριβολογώ δεν άντεχα το σύστημα των εξετάσεων. Εξετάσεις... σοβαρά; Προχώρησα πιο βαθειά στα θεωρητικά μαθήματα παρά στο βιολί και το χάρπσικορντ...

- Jean-Luc Ponty? Yann Tiersen? Laurie Anderson? Γκχρμ.. Vanessa-Mae? Θαύμαζες/ζήλευες/ήθελες να μοιάσεις σε κάποιον γνωστό βιολιστή;

Να μην πούμε και τον Stephane Grapelli που ήταν μεγάλη πηγή έμπνευσης; Οι ηχογραφήσεις του Yehudi Menuhin με τον Ravi Shankar, επίσης. Και οι αντικομφορμιστές κάθε χώρας. Όσο για τον Yann Tiersen, είναι πολλά παραπάνω από ένα βιολιστή. Το "Big Science" της Laurie Anderson είναι ένα άλμπουμ που ακούω πάρα πολύ συχνά.

- Γιατί τραγουδάς σπάνια; Είσαι σκράπας στη στιχουργική, δεν σ' αρέσει η φωνή σου, δεν μπορείς να παίζεις και να τραγουδάς ταυτόχρονα στα live, ή...;

Το κύριο πρόβλημα είναι όντως το γράψιμο των στίχων. Δεν το μπορώ. Αλλά απολαμβάνω το να τραγουδάω. Και είμαι εναντίον της ιδέας πως ΠΡΕΠΕΙ να βάλεις φωνές σε ένα τραγούδι.

- Πολύ μου άρεσε ο τίτλος-λογοπαίγνιο "right place and time left". Πως προέκυψε;

Έχεις καλό γούστο, είναι ο καλύτερος τίτλος μου! Είναι μια πολύ ψυχεδελική εμπειρία, πολύ υπνωτική. Πραγματικά μ' αρέσει να το παίζω live, με ένα joystick που κάνει το ρυθμό να κροταλίζει, χτυπώντας τυχαίες νότες που ηχούν χωρίς τέλος.

- Η τεχνολογία βοηθάει στη ζωντανή παρουσίαση της μουσικής των μοναχικών αλλά δεν μπορεί, τις περισσότερες φορές, να κρύψει τη μοναξιά που αυτή κουβαλάει. Γιατί δεν προτιμάς τη συλλογική δημιουργία;

Κάνω μουσική στο δωμάτιό μου, όπου δεν υπάρχει άλλος εκτός από μένα και τα όργανα. Αυτό είναι φυσιολογικό για μένα. Από την άλλη βέβαια, είναι εξουθενωτικό και αγχωτικό να είσαι μόνος, οπότε, ποιος ξέρει; Αλλά μέχρι τώρα, η μοναξιά τροφοδότησε τη φαντασία μου: Το ότι είσαι αναγκασμένος να βρεις λύσεις και δημιουργικούς τρόπους να συνθέσεις, είναι νομίζω καλό σχολείο.

- Κάποιοι λένε πως με τη μουσική τους θέλουν εκφράσουν το ένα ή το άλλο συναίσθημα ή την αποξένωση του σύγχρονου ανθρώπου κλπ. Εσύ έχεις κατά νου κάτι τέτοιο όταν γράφεις ή αφήνεσαι στα χέρια της μούσας σου και ότι βγει;

Απλά μιλάω για μυστήρια.

- Βάζεις γαλλικούς και αγγλικούς τίτλους στα instrumental σου. Αλήθεια, θεωρείς πως υπάρχει γαλλικό χρώμα στη μουσική σου; Σε έχει απασχολήσει αυτή η παράμετρος;

Το γεγονός ότι κάνω κυρίως instrumental μουσική φανερώνει πιθανόν την επιθυμία να κάνω μουσική για τη μουσική, πέρα και πριν τη γλώσσα.

- Στη χώρα σου, που έβγαλε τον Jean Michel Jarre, τους Air και τους Daft Punk, η μουσική που παίζεις είναι δημοφιλής;

Ποιοι είναι αυτοί οι τύποι;

- Παρακολουθείς ειδήσεις; Ξέρεις ότι εμείς οι έλληνες είμαστε κάποιοι τεμπέληδες που φάγαμε τα ευρωπαϊκά πακέτα στήριξης και τώρα ζητάμε κι άλλα;

ΕΣΕΙΣ ΦΤΑΙΤΕ ΓΙΑ ΟΛΑ!!!!!

- Με τον Matt Elliott πως έμπλεξες; Είναι... καλός καλλιτέχνης;

Συνάντησα τον Matt χάρη στην Ici d'ailleurs που είναι εταιρεία και των δυο μας. Άκουγα τους Third Eye Foundation επί χρόνια, πριν τον γνωρίσω, άρα φαντάζεσαι πόσο χαρούμενος είμαι που δουλεύω μαζί του. Αρχικά έμοιαζε απίστευτο, αλλά γίναμε φίλοι και το να συνεργάζομαι μαζί του είναι μεγάλη απόλαυση.

- Θα μου πεις τους τίτλους μερικών πολύ αγαπημένων σου δίσκων;

Λοιπόν... μου'ρχονται κάποια στο μυαλό:
TO ROCOCO ROT, το The Amateur View
όλα των AUTECHRE
πως λεγόταν ο προσωπικός δίσκος του MARK HOLLIS, THE COLOR OF SPRING? (σ.τ.μ.: έτσι λεγόταν το opening track, ο δίσκος ήταν ομώνυμος)
Είναι τόσα πολλά... πολύ δύσκολη ερώτηση.

- Θα μου πεις και ένα μάθημα που σου έμαθε η ζωή;

Να εμπιστεύεσαι τα αφτιά σου.

Οκτώβριος 2011