- Το "νέγρικο" επώνυμο πως προέκυψε;

Είναι πιο εξωτικό ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί καλύτερα σε ρεκλάμα για νυχτερινή πίστα.

Για την ακρίβεια, χρησιμοποιούσα διαφορετικό nickname παλαιότερα αλλά μετά την έκδοση του Negro zine (πρώτη προσωπική αυτοεκδοτική απόπειρα) πολλοί φίλοι, γνωστοί ή απλά κόσμος που τύχαινε να το έχει διαβάσει, με φώναζε "Νέγκρο". Ως εκ τούτου και λαμβάνοντας σοβαρά υπ' όψιν την συγκεκριμένη κοινωνική πραγματικότητα, αποφάσισα να το αλλάξω σε "Johnny Negri".

- Τι εννοείς αυτοδίδακτος, δε σου σφύριξε κανείς τα κόλπα; Τα έμαθες όλα από το help του photoshop;

Εναλλακτική 1: Ειρωνεύεσαι; Γιατί αν ειρωνεύεσαι, μεταμορφώνομαι σε Mark E. Smith για τη συνέχεια της κουβέντας...

Εναλλακτική 2: The College of Dο-It-Yourself: Δεν έχω τελειώσει κάποια σχολή εικονογράφησης ή γραφιστικής, ούτε έχω παρακολουθήσει μαθήματα σχεδίου, κλπ. (εκτός από ένα πρόσθετο τμήμα ζωγραφικής στο δημοτικό και ένα ομαδικό καλλιτεχνικό τμήμα όπου παρέμεινα μόνο 3 μήνες, ως άτομο που χαρακτηρίζεται από απαράμιλλη σταθερότητα στο mood του). Περισσότερο από διάφορα help tutorials, βοηθούν η προσωπική εμπειρία μέσα από δουλεμένα projects, τα λάθη (που είναι πάντα "ανώτερα της τέχνης"), οι επαναπροσδιορισμοί και οι συμβουλές φίλων, σχεδιαστών και γραφιστών.

- Με λίγα λόγια, το μέχρι τώρα έργο σου τι περιλαμβάνει;

Η εκκίνηση του "expose yourself to public" (o GG Allin το είχε θέσει ομολογουμένως καλύτερα) έγινε μέσα από fanzines και underground comics. Αργότερα, άρχισα να σχεδιάζω συναυλιακές και πολιτικές αφίσες, σε συνδυασμό με την άμεση συμμετοχή σε διάφορα σχετικά εγχειρήματα της ελευθεριακής κουλτούρας. Τα τελευταία χρόνια, τα πεδία εικονογράφησης / γραφιστικής με τα οποία ασχολούμαι ως επί το πλείστον είναι: σχεδίαση αφίσας, artwork για μουσικές κυκλοφορίες (cd, δίσκοι, κλπ), οπτική ταυτότητα (logos, etc), σχεδίαση t-shirt, εικονογράφηση γενικά μέχρι και tattoo design, comics, κάποιες μορφές τέχνης σε τοίχο (όπως wheatpaste art), κ.α..

- Τι πρέπει να έχει μια αφίσα ή ένα εξώφυλλο δίσκου για να λειτουργήσουν; Υπάρχουν κάποια στάνταρ που λαμβάνεις υπ' όψη σου ή σχεδιάζεις ελεύθερα;

Υπάρχουν κάποια στάνταρ που αφορούν όμως πολύ βασικές σχεδιαστικές αρχές και κανόνες αισθητικής. Πολύ αυστηρά πλαίσια δεν υπάρχουν ενώ είναι αρκετά ενδιαφέρουσα η δημιουργική διαδικασία με γνώμονα μια σχετική πρωτοτυπία, κάτι το ιδιαίτερο από μεριάς design όσον αφορά την εκάστοτε διαμορφωμένη σκηνή και ασχέτως πιθανών περιορισμών στην απεύθυνση των μέσων (λέγε με underground, diy, κλπ).

- Αν σου ζητήσουν εξώφυλλο οι Prodigy, οι Bad Religion και ο Χατζηγιάννης, τι κάνεις; Προσαρμόζεις το στυλ σου στην αισθητική της μουσικής εκάστου, τα κάνεις όπως γουστάρεις, ή....

Για τον Μιχάλη δίνω κορμί ολόκληρο.

Για όλους τους υπόλοιπους: τα πάντα είναι πραγματικά πολύ σχετικά και ανάλογα την περίπτωση. Το σχεδιαστικό ύφος εμφανίζει σχετικές προσαρμογές ανά περίσταση ενώ το "κάνω ότι γουστάρω" δεν μπορεί να συμβαίνει όταν λειτουργείς σε δημόσιο επίπεδο ή δουλεύεις για κάποιους ανθρώπους, καθώς πολύ απλά κάνεις μια δουλειά που δεν εμπλέκεσαι αποκλειστικά εσύ και η μουτσουνάρα σου. Αποκλεισμοί μπορεί να υπάρξουν επίσης. Για όλα βέβαια, αρχή είναι η επικοινωνία. Συζητάς, προτείνεις, συνδιαμορφώνεις, καταλήγεις. Μας πάει μπροστά αυτό...

- Μια που λέμε για γκρουπ, πες μερικά ονόματα που σ' αρέσουν;

Πολλά πολλά και διαφορετικά αναμεταξύ (sic) των. Θα αναφέρω μόνο κάποιες προσωπικές ever top μπάντες, αντίστοιχης προτίμησης καλλιτέχνες και κάποιους ενδεικτικά (για το αλατοπίπερο):

Joy Division, Siglo XX, The Sound, The Jesus and Mary Chain, Kraftwerk, Suicide, Grauzone, Zounds, The Mob, Dead Moon, Cramps, Deadbolt, Man or Astroman, Wipers, Clash, Buzzcocks, Chron Gen, Perkele, A Place To Bury Strangers, Motorama, Dum Dum Girls, The Headleaders, Libido Blume, Aντί, Τρύπες, Εν Πλω, Last Drive, The Sound Explosion, Γενιά του Χάους, Stress, Tόλης Τσιμογιάννης, Τζων Τίκης, ο άγνωστος συνθέτης του soundtrack από τη σειρά "Ρετιρέ" του Δαλιανίδη, κ.α...

- Από συναδέλφους σου σχεδιαστές ποιους θαυμάζεις;

Πολλοί επίσης για να αναφερθούν χωρίς να αδικούνται άλλοι. Θα σταθώ σε κάποιους που διαχρονικά θαυμάζω ή/και με έχουν επηρεάσει σε ένα βαθμό:

William Schaff, Michael Hacker, Nick Blinko, Eric Drooker, Μαρία-Ηλέκτρα Ζογλοπίτου...

- Κατάφερες να κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα; Τι φιλοδοξείς να πετύχεις, τι θα θεωρούσες επιτυχία, αναγνώριση...

"Χόμπι"... Λίγο περίεργα χρωματισμένη έννοια και σίγουρα όχι επαρκής για να περιγράψει τον κόπο και το μεράκι πολλών ανθρώπων που σχεδιάζουν ή ασχολούνται με το design σε ποικίλες μορφές και επίπεδα.

Παλαιότερα το έβλεπα αποκλειστικά σαν ανάγκη αυτοέκφρασης ή ως ελάχιστη προσωπική συνεισφορά στην αισθητική ενός εγχειρήματος. Τώρα που υπάρχει και το επαγγελματικό κομμάτι, τα μέτρα δεν αλλάζουν: επιτυχία είναι να βγαίνουν όμορφες δουλειές που να ικανοποιούν χωρίς ημίμετρα, πρώτα και κύρια τους αποδέκτες αυτών, επιτυχία είναι και να μπορείς να χτίσεις όμορφες σχέσεις και αντίστοιχη επικοινωνία με τους ανθρώπους που συνεργάζεσαι. Επιτυχία και σουξέ κάνει και ο Πάνος Κιάμος.

- Αν ένα γκρουπ θέλει να του κάνεις αφίσα για το live του, πόσα πρέπει να πληρώσει;

Πολλά λεφτά, sex included (για το πρώτο εξαιρείται όπως είπαμε μόνο ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, βλ. ερώτηση 5).

- Τι ετοιμάζεις τώρα; Καμιά έκθεση, καμιά έκδοση;

Διάφορα πραγματάκια, πλειοψηφικά σχετιζόμενα με μουσική (gig posters, artwork για κάποιες νέες κυκλοφορίες, κ.α.) ενώ όσον αφορά συμμετοχή σε κάποιες ομαδικές εκθέσεις ή εκδόσεις, όλο και κάτι ετοιμάζεται ή είναι υπό διαμόρφωση και σκέψη, συν μια έκθεση τάπερ γουέαρ (μόνο για μυημένους) για την οποία δεν μπορώ να αποκαλύψω πολλά από εδώ, δυστυχώς...

http://jnegri.blogspot.gr

Δεκέμβριος 2012